Cavolo Nero soep

Zuppa van Cavolo Nero?

Altijd interessant: soep van of soep met kool. Zeker dit jaargetijde! –we schrijven begin december-
Omdat ‘t aanbod van groenten van de koude grond begint af te nemen is ‘t altijd aardig om op bereidingswijzen van deze groenten te stuiten die buiten de geeffende paden gaan. Zeg nou zelf, bij kool denk je niet direct aan soep toch? Meer aan borden met stukken vlees, piepers en een klets tot snot gekookte bittere groente.
Niet echt uitnodigend als ik dat even teruglees.
In Het Parool las ik een recept dat afkomstig is uit ‘The River Café, klassiek Italaans kookboek’. In dit recept nodigt men mensen uit om soep te koken van cavolo nero, een groente die in ons land zeer moeilijk verkrijgbaar is. Als alternatief werd boerenkool opgegeven. Boerenkool, een oer Hollandsche groente. Overal te koop deze maanden.
Zou je denken.
Niet in Amsterdam….. Op de Ten Kate markt, die toch meerdere voortreffelijke groentekramen telt was er slechts bij eentje boerenkool te koop. Voorgesneden in een plastic zakje.
Dat feest ging dus niet door: Ik koop NOOIT voorgesneden groenten -op zuurkool na- en wel hierom: Groenten beginnen na te zijn gesneden te fermenteren, te vergaan zo je kan zeggen. Door ‘t vergrote oppervlak krijgen schimmels en gisten die nu eenmaal in de lucht rondzweven meer vat op de groente en ook treed direct oxidatie op; We kennen allemaal ‘t effect: de kleur wordt vaal, de groente verliest structuur, wordt slap en begint na verloop van tijd steeds onaangenamer te ruiken. 
Dat willen we niet, daarom wassen en snijden we de groenten vlak voor de bereiding om zo een zo smakelijk mogelijke prak op tafel te kunnen zetten. ‘t Leven duurt niet eeuwig, daarom moeten we zo vaak mogelijk genieten en waar geniet een mens nou meer van dan van een smakelijke maaltijd en een goed glas wijn? Nou ja, er is natuurlijk wel meer te verzinnen maar dat behandelen we een ander keertje wel weer.
Enfin, geen boerenkool! Wat nu, want ik had ‘t echt in m’n hoofd gezet om de soep te gaan maken. Mijn oog viel op een groene savooie kool (http://www.degezondeapotheker.nl/vensterpags/vekapperkool.htm) met lekker donkere buitenste bladeren. Die werd prompt aangeschaft.

De soep.

Deze soep is niet alleen interessant omdat het hoofdingredient kool is, ook vervult grove polenta (Bramata Oro, te koop in Turkse winkels of de betere supermarkt) een belangrijke rol.

We hakken een ui fijn en fruiten die in olijfolie. Ondertussen wassen we een stel stengels van bleekselderij en een stuk wortel. Die snijden we aan zeer kleine stukjes en voegen die aan de ui toe. Omscheppen en een paar platgeslagen tenen knoflook toevoegen plus een verkruimelde gedroogde spaanse peper.
Omdat het enige tijd vergt voor de bovenstaande groenten beginnen te garen hebben we mooi te tijd om een paar aardappels te jassen en aan blokjes te snijden + de buitenste bladeren van de kool te wassen en deze aan dunne reepjes te snijden. De nerf snijden we uit ‘t blad en gooien die weg.
Bak nog even de aardappelblokjes mee tot ze vast beginnen te zitten aan de bodem van de pan en giet een beetje koud water in de pan. Nu de kool in de pan  en giet zoveel koud water erbij dat de groenten net onderstaan. Maak op smaak met zwarte peper en zout.
Kook dit zachtjes een half uurtje.
De zeer vezelige reepjes kool hebben de kans gekregen om langzaam te garen en nu is ‘t het moment om polenta aan de thans nog heldere soep toe te voegen. Op deze manier brengen we structuur aan de soep zonder de staafmixer haar allesvernietigende –en al te vaak ook grijssmakende- werk te moeten laten doen.
Giet vanaf enige hoogte langzaam polenta (= mais gries) in de soep en blijf roeren.  Doe dit langzaam omdat de maisgries de soep spectaculair kan indikken dus geef ‘t effe de tijd dat de gries in volume kan toenemen.
De soep dient vloeibaar te zijn. Sluit nu de pan met het deksel en zet de pan op een sudderplaatje. Laat de polenta langzaam gaar worden. Roer af en toe om de checken of de soep nog een soep is. Mocht de soep te dik worden voeg dan een weinig water toe.
Na ongeveer een half uur zal de polenta gaar zijn en kan de soep worden opgedient.
Schep de soep uit de pan met een pollepel en voeg versgemalen zwarte peper en een royale scheut prima kwaliteit olijfolie toe in’t bord: Lekkerrrr!

Voor de soep heb ik alleen de buitenste bladeren gebruikt. Het hart van de kool met zijn veel zachtere bladeren ga ik van de week gebruiken voor een risotto. Altijd lekker.
Deze vegetarische soep kan uitstekend als maaltijdsoep geserveert worden. Maar eigenlijk houd ik niet van maaltijdsoepen dus heb ik de soep als starter –primo piatto zo u wilt- gegeten. Als hoofdgerecht heb ik aardappelen en Elsasser zuurkool met als vlees krabbetjes, kasseler rib en knakworstjes geserveert.
Prima herfstcombi: buiten slaat de regen tegen de glazen, binnen snort de kachel en dampen de borden vol heerlijks. Wat wil een mens nog meer?