Kredietcrisis, back to basics!
De laatste weken wordt het nieuws beheerst door de credietcrisis. Een nieuw woord, net als swaffelen, maar de credietcrisis heeft toch meer impact. Immers, met een lege beurs kan je prima swaffelen, maar als je zonder spijkers kom te zitten dan wordt ‘t leven er niet makkelijker op. Niet alleen merk je dat als de normaliter inmense stapel cadeaux van Sinterklaas -dan wel die van dat miezerige kerstmannetje- tot een zielig hoopje is gekrompen, ook zullen we toch op z’n minst een beetje moeten gaan oppassen als we etenswaren gaan aanschaffen.
Geen kogelbiefstukken, geen parelhoen, geen hertereet. De broekriem aanhalen is het devies.
Maar is dat erg? Nee hoor, want wij kunnen prima onze boontjes doppen en zetten vrolijk de tering naar de nering! Omdat we gaan bezuinigen gaan we lekker alles zelf maken. Kost wel tijd, maar tijd is gratis.
Gedroogde witte bonen, korte pasta, twee bleekserderij stengels, twee tenen knoflook, blikje dubbel geconcentreerde tomatenpuree, gedroogde spaanse peper, olijfolie.
Er zijn mensen die echt iedere dag een groot stuk vlees moeten eten. Om velerlei redenen, dat zal best… maar als je die mensen er op aanspreekt dan hebben ze het vooral over hoe belangrijk vlees eten wel niet is. Eiwitten enzo.
Eiwitten zitten ook in peulvruchten. Die zijn dan van oudsher ook een prima vleesvervanger. Daar gaan we wat mee doen want niet alleen zijn peulvruchten lekker, ze zitten ook nog ‘s boordevol vezels èn ze zijn heel betaalbaar, zeker als je ze gedroogd aanschaft. Bovendien kan je ze zeker twee jaar bewaren in de deur van de ijskast.
Een van de lekkerste witte bonenrassen die er zijn zijn Krombekken. Een ouderwets bonenras dat veel geteeld wordt in de kop van Noord Holland (http://www.degezondeapotheker.nl/vensterpags/vepeulvruchten_krombekken.htm).
We doen drie kopjes van die bonen in een middengrote pan met water en zetten die de avond tevoren op de kachel in de week.
De volgende dag halen we de bonen van de kachel af en zetten die op het gasstel op het kleinste pitje met een Widex plaatje eronder. Zo komen de bonen langzaam aan de kook en hoeven we er niet naar om te zien. Nog geen zout toevoegen! Bonen worden niet lekker gaar in zout water.
Als de bonen langzaam aan de kook geraken snijden we de bleekselderij in zeer kleine stukjes, die bakken we op laag vuur in een kwartier gaar in een scheut olijfolie samen met de tenen knoflook (even met de zijkant van ‘t koksmes plat slaan) en een paar verkruimelde gedroogde spaanse pepers. Af & toe omscheppen.
Als alles lekker begint te ruiken dan kiepen we de helft (= ongeveer 70 gram) van het blikje tomatenpuree bij de groenten, voegen zoveel water toe dat een mooie saus ontstaat en sluiten we de pan. Zachtjes stoven we de groenten in 3 kwartier verder gaar in de tomatensaus.
Ten slotte brengen we 1 liter water met wat zout aan de kook waar we 150g. korte pasta in gaan koken.
Als dit water kookt vissen we een boon uit de andere pan. Als die gaar is zetten we het gas onder deze pan uit nadat we een paar theelepels zout hebben toegevoegd. Voorzichtig roeren zodat de bonen heel blijven. De pasta kan nu gekookt worden.
Als na een minuut of 10 de pasta “al dente” is –even proeven- scheppen we met een schuimspaan de pasta uit het water zo de tomatensaus in. Hetzelfde doen we met de helft van de bonen. We gieten het kookvocht van zowel de pasta als de bonen niet af, daar gaan we later soep van maken.
Resultaat: Een super voedzame pasta e fagioli al sugo die onze hongerig magen voor zeker 5 uur tot rust heeft gebracht.
Bij dit gerecht past prima de rode wijn uit het kerstpakket.
Na deze smakelijke maaltijd gaan we iets geks doen: we wassen de pan niet af maar zetten’m weg met de deksel erop.
Dan de soep voor de volgende dag. Omdat we Appie niet meer onnodig gaan spekken maken we zelf een groente bouillon i.pv. dat we die maken met bouillonblokjes.
Hebben we nodig een ui, een stengel bleekselderij en een stukje vuile winterwortel.
Waarom vuile winterwortel? Gewassen winterwortel kan je na een week weggooien, de zanderige blijft zeker een maand goed!
We snijden de groenten zeeeeer fijn en bakken die zachtjes zeker een kwartier in een pan met een dikke bodem op laag vuur. Daarbij gieten we het inmiddels afgekoelde kooknat van de pasta en van de bonen samen met de overgebleven bonen en zetten de pan op het kleinste pitje zodat ‘t geheel langzaam aan de kook komt. Als de soep zo’n beetje 40 minuten heeft gekookt gieten we de soep over in de pan waar net nog de saus in had gezeten. De hete soep mengt zich nu met de overgebleven resten van de saus die de smaak van de soep zal gaan verrijken: tel uit je winst!
Breng de soep de dag daarop weer langzaam aan de kook en smullen maar!
Lekker als starter of voor bij de lunch.
We komen er wel, hou vol!
Dirk Kamstra, kok.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten